19 October 2009

27 Comments:

എന്തിനു വീണ്ടും ഈ വരികള്‍...

October 19, 2009 12:12 PM  

തുടര്‍ന്നുള്ള വായനയില്‍ കൂടുതല്‍ പറയാം
നന്നായി എന്ന പതിവ് പല്ലവി
ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തി തത്കാലം മടങ്ങുന്നു
ഭാവുകങ്ങള്‍

October 19, 2009 1:17 PM  

കൂട്ടം തെറ്റിയ മകളോ?

-ee vari ozhivaakkamaayirunnu ennu thonni.
kavithayude craft nannayi..bhadram!
ashamsakal
(malayalam work cheyyunnilla :()

October 19, 2009 2:00 PM  

മരണവും ഉത്സവവും ഒരേ കാവ്യാനുഭവത്തിൽ കൂടിക്കലരുന്നു.വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കാഴ്ച.

October 19, 2009 2:33 PM  

കവിതകള്‍ മഞ്ഞയായും പച്ചയായും ചുവപ്പായും പെയ്തിറങ്ങട്ടെ .ആശംസകള്‍ രാമാ

October 19, 2009 2:37 PM  

എന്തിനാ ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നതു്?

October 19, 2009 6:21 PM  

ഈ ഉറക്കം എന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തി.........

October 19, 2009 7:30 PM  

ചമയങ്ങള്ളില്ലാത്ത വരികളിൽ പൊള്ളുന്ന ഹൃദയം കാണാം...

October 19, 2009 7:30 PM  

മരണം, ആഘോഷം....

October 19, 2009 10:55 PM  

ഇനി ഞാനൊന്നുറങ്ങട്ടെ!എന്റെ ഈ ഉറക്കവും ആഘോഷിക്കാന്‍ ആരൊക്കെയോ വരുന്നുണ്ട്!

October 20, 2009 12:16 AM  

നീ അനായാസമായി എഴുതിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതിനാല്‍ സന്തോഷമായി. മഞ്ഞയില്‍ പത്താമന്

October 20, 2009 12:48 AM  

കവിത നന്നായിരിക്കുന്നൂ രാമചന്ദ്രന്‍ ..മഞ്ഞക്കിപ്പോള്‍ കവിതയുടെ ഏഴായിരം അഴക്

October 20, 2009 8:19 AM  

ഈ മഞ്ഞ വല്ലാതെ കണ്ണില്‍ കുത്തുന്നു.... ഒരുപക്ഷെ മഞ്ഞയുടെയാവില്ല കവിതയുടെ തിളക്കമാവും.....

October 20, 2009 8:40 AM  

നല്ല വരികള്‍..... നല്ല ആശയം...

October 20, 2009 8:44 AM  

''തെക്കോട്ടാണിറക്കിയത്
തെക്കേയതിരിലാണ് കിടത്തിയത്
ഉറക്കം വന്നിട്ടും
ഉറങ്ങാതെ ഇരിപ്പാണ്
അച്ഛനിപ്പോള്‍ എന്റെ മടിയിലാണ്
അച്ഛനുണരും വരെ ഉറങ്ങാതിരിക്കണം..''

ഈ വരികൾ വളരെ ഇഷ്ടമായി രാമു..

October 20, 2009 9:21 AM  

സുല്‍, :)
ഷൈജു, പതിവ് പല്ലവി കേട്ട് മടുത്തു.
മഷിത്തണ്ട്, :)
ചുള്ളിക്കാട്, വളരെ സന്തോഷം. ഇത് തുടക്കക്കാരന് കിട്ടുന്ന അംഗീകാരമായി കാണുന്നു.
കാപ്പിലാന്‍, :)
രമണിക, അങ്ങനെ ഉദ്ദേശമുണ്ടായിരുന്നില്ല
പാവത്താന്‍, :)
ഞാന്‍, അഭിപ്രായത്തിന് നന്ദി.
വിത്സന്‍, എന്നെ ഇവിടെ പ്രവേശിപ്പിച്ചതില്‍ സന്തൊഷണ്ട്.
പ്രയാണ്‍, !!!
ശിവ, :)
സുനില്‍, സന്തോഷണ്ട്.

October 20, 2009 9:54 AM  

എഴുത്തുകാരി, വിഷമിപ്പിക്കാനല്ല, വിഷമിച്ചിട്ടാണ്.
വി.ശി, :)
റഫീക്ക്,
പ്രോത്സാഹനങ്ങള്‍ക്ക് നന്ദി.

October 20, 2009 10:23 AM  

ജീവിതക്കാഴ്ച്ചകളുടെ നിറഭേദങ്ങള്‍..

October 20, 2009 10:38 AM  

എന്താ ഇപ്പ പറയാ, ഉറങ്ങണോ അതോ...

October 20, 2009 8:36 PM  

വിഷമിച്ചെടോ.

October 20, 2009 9:05 PM  

മരണവും ഉത്സവവും ഒരേ കാവ്യാനുഭവത്തിൽ കൂടിക്കലരുന്നു.

നല്ല വരികള്‍..... നല്ല ആശയം..

October 20, 2009 5:05 PM  

ഹാവൂ!
എന്തായാലും അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ.

October 20, 2009 4:19 PM  

മൂഡ്‌ മാറി
പോയല്ലോ ..എന്നാലും കവിത ഇഷ്ടായി :)

October 20, 2009 4:05 PM  

നല്ല സ്വപ്നം കണ്ട് ഈ ഉറക്കം നീ ഉണരുക. നീയുണരും വരെ എന്റെ മടിയിൽ നീ സുരക്ഷിതനാണ്.

നിന്റെ വാക്കുകൾ നോവ് പടർത്തുന്നു രാമൂ..

October 20, 2009 2:53 PM  

ചുള്ളിക്കാടിനോടും കുഴൂരിനോടും യോജിക്കുന്നു

October 21, 2009 12:12 PM  

ശിഹാബ്, :)
നരി, നിന്റെയീ സ്നേഹം നെഞ്ചില്‍ ചേര്‍ക്കുന്നു.
the man to walk with, സന്തോഷണ്ട്.
അഭി, :)
വാഴേ, ;)
വയനാടാ, ഉറങ്ങല്ലേ..
പാമരന്‍, വിഷമിക്കല്ലേ, സന്തോഷമുണ്ട് വായിച്ച് നല്ല അഭിപ്രായം പറയുന്നതില്‍.
മഹി, നിനക്കൊരു ഉമ്മ.

എല്ലാ സ്നേഹങ്ങള്‍ക്കും സൌഹൃദങ്ങള്‍ക്കും മുമ്പില്‍ എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ....

ഹൃദയപൂര്‍വ്വം,
രാമചന്ദ്രന്‍ വെട്ടിക്കാട്ട്.

October 22, 2009 10:01 AM  

നല്ല കവിത.
ഒപ്പം വളരെ സന്തോഷം നിന്നെ മഞ്ഞയില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍..
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍...

October 22, 2009 10:23 AM  

Post a Comment

Links to this post:

« ആദ്യ പേജിലേക്ക്