29 June 2008
എനിക്കു നിന്നോട് പറയാനുള്ളത്
- ജയചന്ദ്രന്‍ നെടുവമ്പ്രം, റിയാദ്
പ്രണയം വെള്ളം മൂടിയ ചതുപ്പ് പോലെയാണു. അതിലിറങ്ങി നോക്കാന്‍ പ്രലോഭിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരിയ്കും കര കയറാനാവാത്ത കയങളിലേക്കു താണു താണു പോകുമ്പോഴും നിലവിളി തൊണ്ടയില്‍ കുരുങി ശ്വാസം മുട്ടി പിടയുമ്പോഴും പക്ഷേ, ജീവന്റെ പച്ചയെ സൂര്യന്റെ മഞ്ഞയെ പ്രാവിന്റെ കുറുകലിനെ വസന്ത രാവിന്റെ നേര്‍ത്ത തണുപ്പിനെ കാറ്റിനെ, മഴയെ കാടിനെ, കാട്ടാറിനെ പൂക്കളെ, പുഴകളെ സ്വപ്നത്തില്‍ നിറയ്ക്കും മരണം നാണിച്ച് വഴി മാറി നടക്കും. പ്രണയം പ്രതിരോധമാണു മരണത്തിനു മുന്നില്‍ കാലം പണിത വന്മതിലാണു പ്രണയികള്‍ പോരാളികളാണു ഹൃദയത്തില്‍ അമ്പു കൊണ്ടവന്റെ ചുണ്ടിലെ പാട്ടിനു ആദി മനുഷ്യന്റെ സ്വരമാണു തെളി വെള്ളത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയാണു ഭൂമിയോളം ഭാരമുണ്ട് പ്രണയിയുടെ മുതുകള്‍ക്ക് ഭൂമിയില്‍ പ്രണയം തോല്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഭാരം സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ട് ഭ്രമണ പഥം തെറ്റി ഭൂമി അതിന്റെ പാട്ടിനു പോകും ദൈവം അനാഥനാകും. Labels: jayachandran-neduvambram |
24 June 2008
യാത്ര...
- മുരളികൃഷ്ണ
 ഓമനേ, വിരഹികള്‍ നമ്മള്‍ ധരയും സൂര്യനും കണക്കെയെന്കിലും മുടിയില്‍ നിന്‍ സ്നിഗ്ധ- മുകില്‍ വിരലുകള്‍ ആരണ്യകാന്ദങ്ങള്‍ അലഞ്ഞു നീങ്ങുമ്പോള്‍.... ഇനിയും, രാത്രി തന്‍ കറുത്ത തൊണ്ടയില്‍ സുഗന്ധമറ്റ രക്ത- മുണങ്ങി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ വരണ്ട കണ്ണുകള്‍ ജനല്‍ തിരശ്ശീല വലിച്ചു താഴ്ത്തുമ്പോള്‍... ഇനിയുമെന്നാണെന്ന് നിശബ്ദമാവുന്ന കണ്ണുകള്‍ ഈറനായ് ഇമ താഴ്ത്തുമ്പോള്‍, ''അരുതെന്ന് തടുത്തെന്റെ കൈത്തണ്ടയമര്‍തുമ്പോഴു- മച്ചൂ‌ട് പകരുവാന്‍ നീ സഖീ കൊതിച്ചിട്ടില്ലേ? ഒരു മൃദുസ്മേരം ചുണ്ടില്‍ ഈ 'മുരളീരവം' കേള്‍ക്കെ വിടരാറില്ലേ... ശ്രീ മുരളികൃഷ്ണ കോഴിക്കോട് ജനയുഗം ദിനപത്രത്തില്‍ സബ് എഡിറ്ററാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബ്ലോഗ്: http://www.muralikaa.blogspot.com/ Labels: muralikrishna 8 Comments:
Links to this post: |
22 June 2008
പ്രണയവിപ്ലവം
- സുനില്‍ രാജ് സത്യ
കവിതയ്ക്ക് തീ പിടിച്ചപ്പോളാണ്, എന്റെ - കാഴ്ച നഷ്ടമായത്..! അന്നു തന്നെയാണ് കാമുകിയുടെ ചുണ്ട് കൂടുതല്‍ ചുവന്നതും, കവിളുകള്‍ നന്നായ് തുടുത്തതും, കുച മുകുളങ്ങളില്‍ ദന്തക്ഷതങ്ങള്‍ ഉണ്ടായതും..! തൂലികത്തുമ്പ് കടലാസ്സില്‍ പതിയുന്നതു പോലെ- എന്നിലെ വീര്യം അവളില്‍ ലാവയായ് പടര്‍ന്നതും. അരിവാളും രണപ്പാടുകളും വിപ്ലവത്തിനു ആക്കം കൂട്ടുന്നതു പോലെയാണ് അടിവയറും, അധരവും എനിക്ക് പ്രണയ വീര്യമുണര്‍ത്തുന്നത്. കാമത്തിന്റെ, സ് നേഹത്തിന്റെ മഹാവിപ്ലവം...!!! Labels: sunil-raj-sathya 5 Comments:
Links to this post: |
14 June 2008
റോഷിണി
- ജയകൃഷ്ണൻ കാവാലം
ചിതറുമെന്നോർമകൾക്കുള്ളിൽ വസന്തമായ് ഒഴുകുന്ന കണ്ണീലെ തീർത്ഥരേണുക്കളായ് ഇടറുന്ന പദഗമന വേഗത്തിൻ താളമായ് നീറുമെൻ മനസ്സിന്റെ നോവു നീ റോഷിണീ റോഷിണീ നീ വിടർന്നതും, പിന്നെ- പടർന്നതും, പൂന്തേൻ കിനിഞ്ഞതും, എന്നുള്ളിലെരിയുന്ന കാമാഗ്നിയിൽ ഘൃതമായതും, നാമൊന്നായ് ജ്വലിച്ചതും, നീണ്ടയിരവുകൾ നീ കാമഗന്ധം പുകച്ചു കൊണ്ടെന്നിൽ നിറഞ്ഞതും, നാഗശരീരിയായ് നീയെന്റെ മേനിയിൽ മാറാടി വീണു തളർന്നതും, പോരാടിയെന്നൂർജ്ജ ബാഷ്പരേണുക്കളിൽ നീരാടിയമൃതം നുകർന്നതും, വിഷപ്പല്ലിറക്കാതെ കണ്ഠപാർശ്വങ്ങളിൽ തേൻ ചുണ്ടമർത്തിക്കടിച്ചതും, ഓർമ്മയിലിന്നുമൊരുകനൽച്ചൂടായി നീറുന്നു, പടരുന്നു, തകരുന്നു ഞാനും ഏതുഗ്രശാപത്തിന്നഗ്നിനാളങ്ങളാ- യാളുന്നു ദാഹാർത്തയായിന്നു റോഷിണീ മേവുന്നു റോഷിണീ നീയൊരു ശിലാശില്പ ഭംഗിയാർന്നിരവിന്റെ വധുവായി, മധുവായി, കാമ കേളീ രസലോലയായ് മനസ്സിലെ കാടു പിടിച്ചൊരീ യക്ഷിത്തറകളിൽ, ഉദ്യാനഭൂമിതൻ ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങളിൽ, വിജ്ഞാനശാലതന്നന്തപ്പുരങ്ങളിൽ, കാമാർത്തയായിട്ടലഞ്ഞു നീ റോഷിണീ ആചാര്യ ഭോഗത്തിൽ നിർവൃതി തേടി നീ! ഗുരുവിലും ഭോഗം തിരഞ്ഞനിന്നുന്മാദ മദജലം കൊണ്ടീ ധരിത്രിയും വെന്തു പോയ് മഹിതമാം ജന്മത്തിനർത്ഥം കുറിക്കുന്ന മഹിതപത്രത്തിൽ കളങ്കം കുറിച്ചു നീ! അറിയുന്നു,വെങ്കിലും നിന്നെ ഞാനെന്നിലെ എന്നെയറിഞൊരു മുഗ്ധകുസുമമായ്, പടരുന്നുവെന്നിലെ നിന്നുടെയോർമ്മയിൽ തിരയുന്നു നിന്റെ വിഷലിപ്ത ദംശനം സുപ്രഭാഗർഭത്തിൽ സൂര്യബീജം വീണുണർന്നവൾ സൂര്യശോഭയ്ക്കും കളങ്കമായ് വാഴുവോൾ സപ്രമഞ്ചങ്ങളിൽ രാത്രികൾ ലീലയാൽ സുപ്രഭാതങ്ങളായ് മാറ്റി രചിക്കുവോൾ സ്വപ്നവേഗത്തിലെൻ മാറിലെ ചൂടിനാൽ സ്വർണ്ണകുംഭങ്ങളിൽ ക്ഷീരം ചുരത്തുവോൾ റോഷിണീ നീ ജന്മ ലക്ഷ്യം വെടിഞ്ഞവൾ നേരിന്റെ നേരേ പുലഭ്യം പറഞ്ഞവൾ ലോകസത്യങ്ങൾ തന്നാഭിജാത്യത്തിലേ- ക്കാലസ്യമോടുറ്റു നോക്കിച്ചിരിച്ചവൾ രാശിചക്രങ്ങളിൽ ദൈവജ്ഞർ കാണാത്ത- രോഹിണി നക്ഷത്ര പാപം ചുമക്കുവോൾ, നാടിൻ സദാചാര മംഗളദീപത്തി- ലെന്നും കരിന്തിരിയായി രമിപ്പവൾ. നിൻ ശ്വാസ, നിശ്വാസ സീൽക്കാര നാദത്തി- ലുന്മത്തനായി, സ്വയം മറന്നുല്ലാസ രതിഭൂതിയിൽ, സ്വേദ്വ ഗന്ധത്തിലും, അധരധാരാരസത്തിലും, കര, കായ ദ്രുത ചലന വേഗത്തിലും, ദാഹ പാരവശ്യം പൂണ്ടുയർന്നു താഴും നിന്റെ കണ്ഠനാളത്തിന്റെ ചൂടേറ്റു വാടാതെ വാടിക്കൊഴിഞ്ഞവർ ആ തീക്ഷ്ണ ദൃഷ്ടിതൻ മുനയേറ്റു- രക്തം ചൊരിഞ്ഞവർ, ശത കോടി ജന്മപുണ്യങ്ങളെ- രേതസ്സു ചേർത്തു ഹോമിച്ചവർ, നീ തീർത്ത കാമസമുദ്രച്ചുഴികളിൽ അറിയാതെയാഴ്ന്നു മരിച്ചവർ, നിൻ ഭോഗതൃഷ്ണതൻ ശരമേറ്റു- മണ്ണിൽ പതിച്ചവർ, നിന്റെ സാമീപ്യത്തിനായി തപം ചെയ്തു- തർപ്പണപ്പലകയിൽ രക്തമർച്ചിച്ചവർ… ചിതറുന്നു പൊലിയുന്നവർക്കൊപ്പമെന്നിലെ നിന്നിൽ സമർപ്പിച്ച പ്രണയവും മനസ്സും. ഇനിയില്ല നിന്റെയനന്യമാം മാദക- ഭ്രമമില്ല; ലോകം ഭ്രമിക്കില്ല നിന്നിൽ. വിടരില്ല നീയിനി വിഷപരാഗങ്ങൾ തൻ- ലയഗന്ധമുതിരുന്ന ശോകസൂനങ്ങളായ്. പടരില്ലയിനിയും നീയാരിലും, പൂന്തേൻ- കിനിയില്ല, ലഹരിതൻ പാനപാത്രത്തിൽ നീ- നുരയില്ല, മനസ്സിന്റെയേകാന്ത നിദ്രയിൽ- തെളിയില്ല ജീവിതസ്വപ്നവർണ്ണങ്ങളായ്. കരയുവാനല്ലയെൻ തൂലികത്തുമ്പിനാൽ പൊരുതുവാനായി ജനിച്ചവൻ ഞാൻ! തളരുവാനല്ലെന്റെയുയിരിൻ പ്രഭാവത്തി- ലൊരു യുഗം തീർക്കുവാൻ വന്നവൻ ഞാൻ! ഇരുളിന്റെ വഴികളിലഭിസാരികേ നിന്റെ ചരിതം തിരുത്തുവാൻ വന്നവൻ ഞാൻ! കവിധർമ്മമത്രേ!, ഇതെന്നിൽ നിയുക്തമാം വിധി തന്ന മോചന ഹൃദയമന്ത്രം!!! മൃത്യുവിൻ മടിയിലടിയുന്നതിൻ മുൻപേ, ഓർമ്മയായ് ഞാനൊടുങ്ങുന്നതിൻ മുൻപേ, കത്തിജ്വലിക്കുമെന്നന്തരംഗത്തിലെ- ചിന്തതന്നൂഷ്മാവുറവായിടും മുൻപേ, കോർത്തിടും മണിമുത്തു മാലകൾ നിനക്കായി അഗ്നിവിശുദ്ധയായ് നീ വന്നണയുമ്പോൾ. സ്ഫുടം ചെയ്തെടുക്കുമാ പോയ കാലങ്ങളെ ഞാൻ തീർത്ത കണ്ണുനീർ കാവ്യതീർത്ഥങ്ങളാൽ നീ വന്നുദിച്ചിടുമിനിയുമെൻ മനസ്സിന്റെ ശശിലേഖ മായാത്ത വാനവീഥികൾ തോറും തിരികെയൊരു വഴി നീ തിരയും, പ്രതീക്ഷതൻ പുതിയ നാളത്തിനായ് കേഴും പുതിയൊരുഷസ്സിന്റെ പൊൻകതിരണിയുവാൻ മുകുളമായിനി നീ കുരുക്കും. അവിടെ നീ കേൾക്കുമെന്നുയിരിന്റെയൂർജ്ജം സുധയായ് പൊഴിയുന്ന മോചനഗീതികൾ അവിടെ നീ കാണുമെൻ ദേഹം, മഹാഗ്നി തൻ- പരിലാളനത്താൽ ജ്വലിച്ച ചിത്രം. അവിടെ നീ കേൾക്കുമാ പ്രേമകുടീരത്തിലെ, പ്രകൃതി തന്നിടറുന്ന കണ്ഠത്തിൽ നിന്നും, ദിവ്യമാം സ്നേഹത്തിന്നനശ്വര ഗായകൻ വിട വാങ്ങിയെന്ന വിലാപ ഗീതം. കവിയുടെ ബ്ലോഗ് Labels: Jayakrishnan-Kavalam 8 Comments:
Links to this post: |
01 June 2008
ഭീരുവിന്റെ വിരഹഗാനം
-ഹരി ശങ്കരന്‍ കര്‍ത്താവ്
 ചെറു മഴ നൂലില്‍ ഞാന്‍ കോര്‍ത്തു കോര്‍ത്തിട്ടതാം ഹിമ ബിന്ദു മാലകള്‍ മാഞ്ഞു പോയി. അതു പോലെ മായുമോ നിന്മനോഹാരിയാം മലര്‍സത്വമെന്നൊരാ സത്‌ സ്മരണ. കുളിര്‍ കാറ്റ്‌ വീശുമ്പോള്‍ നിന്‍ മിഴിയിണകളെ പതിവായ്‌ മറയ്ക്കുന്ന മുടിയിഴപ്പാമ്പുകള്‍ പലവുരു ദംശിച്ചയെന്റെയീ ഹൃദയത്തില്‍ നീലിച്ച ചോരയും വറ്റുകയോ? പറയാതെ ഞാന്‍ കാത്ത പ്രണയത്തെ യൊരു തുള്ളി രക്തമായ്‌ മാറ്റി നിന്‍ നെറ്റിയില്‍ കുങ്കുമ പൊട്ടായ്‌ വരയ്ക്കുവാന്‍ വെമ്പിയ നാഡികള്‍, ഇന്നവ മീട്ടുന്ന രാഗങ്ങളില്‍ തുള്ളി നില്‍ക്കുന്നു ഭീരുവിന്‍ വിരഹാര്‍ദ്ര ചേതനാ ശൂന്യ സ്വപ്നങ്ങള്‍. ഒരു നദിക്കരയില്‍ ഞാന്‍ വെറുതെയിരിക്കുകില്‍ വരവായി നിന്‍ മിഴികള്‍-പുഴ മീനുകള്‍. ഒരു വഞ്ചിയേറി ഞാന്‍ സ്മരണ മുറിക്കുകില്‍ മുതലയായ്‌ മാറുന്നുവെന്റെ വഞ്ചി. സകലതും ഇരുളായി മാറ്റി മറയ്ക്കുന്നു നിഴലുകള്‍ വീഴ്ത്തുന്ന മറവി സന്ധ്യ അതിജീവനത്തിന്റെ തിരിയുമായെത്തുന്ന പ്രേമാര്‍ദ്ര സ്മരണകള്‍ക്കെന്ത്‌ കാന്തി! ഇന്നും കൊതിക്കുന്നു നിന്റെ വിയര്‍പ്പിന്റെ അഗ്നി സമാനമാം ചൂടിനെ ചൂരിനെ ഒന്നു വെന്തുരുകുവാന്‍ ഒന്നായി ഒഴുകുവാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചതൊക്കെയും വെറുതെയായി. അകലെയാണിന്നു നീ നിന്റെയാ- പക്വമാം വാക്കുകള്‍ മാറ്റൊലിക്കിളികളായ്‌ സ്മരണ തന്‍ ഗുഹകളില്‍ വെറുതെ ചിലയ്ക്കുന്നു തല തല്ല്ലി ചാകുവാനായിടാതെ. ഭയത്താല്‍ മരവിച്ച എന്റെ ബീജങ്ങളില്‍ ഇന്നും മരിക്കാത്ത നമ്മുടെ പ്രണയത്തിനായി കുറിച്ചീടുന്ന താരാട്ട്‌ പാട്ടായ ഈ ചത്ത വാക്കുകള്‍ കരളിലെ മുള്ളുകള്‍ കനവിലെ നിലവിളി അറിയില്ല നീ ഇപ്പോള്‍ ഉറങ്ങുകായാവാം ഒരു നല്ല കിനാവറിയുകയാവാം. ഭീരുവിന്‍ പ്രണയത്തിനെന്ത്‌ വില മറുപടിയില്ല, അതിനര്‍ഹതയും കവിയുടെ ബ്ലോഗ് Labels: harisankarkarthaa 1 Comments:
Links to this post: |
ഈ പേജ് പങ്ക് വെയ്ക്കാം 
2 Comments:
നല്ല കവിത. അര്‍ത്ഥപൂര്‍ണ്ണമായ വരികള്‍. ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍...
ആശംസകള്‍
ജയകൃഷ്ണന്‍ കാവാലം
പ്രണയം ആനയിറങ്ങിയ കുളം പോലെയാണ്!!!
ഹോ എന്തൊരു കവിത.
ഇനി ഞാന്‍ ഈ പത്രത്തിലെ കവിതകള്‍ വായിക്കില്ല നിശ്ചയം.
Post a Comment
Links to this post:
Create a Link
« ആദ്യ പേജിലേക്ക്